Dwanaście kroków, czyli mirakl o świętym Stanisławie
Słowa kluczowe
Abstrakt
Jan Długosz w swoich Rocznikach... wypowiada się obszernie o cudownym przywróceniu życia Piotrowi z Piotrawina; do tego nadzwyczajnego zdarzenia miało rzekomo dojść za sprawą św. Stanisława. Niemniej jedno szczególne określenie użyte przez kronikarza zastanawia i budzi domysł, że autor, pisząc o tym niezwykłym epizodzie w żywocie kanonizowanego biskupa krakowskiego, przywoływał na pamięć osobiście oglądane widowisko miraklowe, będące prawdopodobnie właśnie rekonstrukcją wskrzeszenia rzeczonego rycerza. Mogło być ono urozmaiceniem uroczystości zorganizowanych w związku z obchodami dnia wyniesionego na ołtarze w XIII wieku duchownego; możliwe nawet, że wystawione na Wawelu – ówczesna architektura zamku umożliwiała tego typu inscenizację. Mirakl ten nie zachował się do czasów współczesnych, natomiast prezentowany szkic stanowi hipotetyczną próbę jego częściowego odtworzenia.
Bibliografia
LITERATURA CYTOWANA
Źródła
Annales seu Cronicae incliti Regni Poloniae…Joannis Dlugossii, red. J. Dąbrowski i in, t. II, ks. III i IV, Warszawa 1971.
[Google Scholar]
Bering P., Teatr w kronice. Studia nad dramatycznością kronik średniowiecznych, Poznań 2013.
[Google Scholar]
Opracowania
Berthold M., Historia teatru, przeł. D. Żmij-Zielińska, Warszawa 1980.
[Google Scholar]
Cichoński J. P., Dialog na uroczystość świętej Katarzyny, [w:] J. Lewański (wyd), Dramaty staropolskie, t. VI, Warszawa 1963.
[Google Scholar]
Długosz J., Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, red. J. Dąbrowski, S. Gawęda i in. (przeł.). Księgi III-IV, Warszawa 1961-1985.
[Google Scholar]
Drzewicka A., Skupienie i zabawa. Twórczość dramatyczna w średniowiecznej Francji do końca XIII w., Kraków 1998.
[Google Scholar]
Faral E., Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika Świętego, Warszawa 1969. Feicht H., Studia nad muzyką polskiego średniowiecza, Kraków 1975.
[Google Scholar]
Jelicz A., Życie codzienne w średniowiecznym Krakowie (Wiek XIII-XV), Warszawa 1966.
[Google Scholar]
Juszyński H., Dykcyonarz poetów polskich, t. II, Kraków 1820.
[Google Scholar]
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV. Miasto Kraków, z. I. Wawel, red. J. Szablowski. Warszawa 1965.
[Google Scholar]
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV. Miasto Kraków, z. I: Wawel, red. J. Szablowski. Warszawa 1965.
[Google Scholar]
Konigson E., Miasto w przestrzeni teatralnej, [w:] Zwierciadło świata. Średniowieczny teatr francuski, A. Loba (red.), P.Tomczask (tłum.), Gdańsk 2006.
[Google Scholar]
Nicoll A., Dzieje dramatu, t. I, przeł. H. Krzeczkowski, W. Niepokólczycki, J. Nowacki, Warszawa 1975.
[Google Scholar]
Szymonik K., Oficjum rymowane o św. Stanisławie. Dies adest celebris i hymn Gaude Mater Polonia w polskich antyfonarzach przedtrydenckich. Studium muzykologiczne. Niepokalanów 1966.
[Google Scholar]
Targosz K., Gesta principium recitata. „Teatr czynów polskich władców” Galla Anonima, (w:) „Pamiętnik Teatralny”, R. XXIX, 1980.
[Google Scholar]
Targosz K., Korzenie i kształty teatru do 1500 roku w perspektywie Krakowa, Kraków 1995.
[Google Scholar]
Vita Sancti Stanislai episcopi cracoviensis (Vita minor et maior, W. Kętrzyński [w:] Monumenta Poloniae Historica, t. IV, Warszawa 1961.
[Google Scholar]
Voragine J., de, Złota legenda, przeł. J. Pleziowa, Wrocław 1996.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
