Schetynówką do jaroszewiczówki na Palikotówkę za kuroniówkę. Rzeczowniki z sufiksem -ówka motywowane nazwiskami polityków

Małgorzata Dawidziak-Kładoczna

doi:10.34768/fp2021a4

Authors

Małgorzata Dawidziak-Kładoczna University of Wrocław
https://orcid.org/0000-0003-3602-2722 Małgorzata Dawidziak-Kładoczna

DOI: https://doi.org/10.34768/fp2021a4

Keywords

word-formation • derivatives from surnames • connotations • names of politicians

Abstract

In this article, I deal with derivatives created with the suffix -ówka, motivated by the name of a politician. In total, I collected 53 such units. They were confirmed in 86 meanings. They represent various categories, including names of the roads (gierkówka, schetynówka), villas (cyrankiewiczówka, jaroszewiczówka), financial amounts (wałęsówka, religówka), alcoholic beverages (Palikotówka, Misiewiczówka) and names of weapons (batorówka, kościuszkówka). The most meaningful formations are: tuskówka, korfantówka and kuroniówka. The popularity of this confluence is the result of the rich connotations possessed by word-formation bases. Therefore, the meanings of derivatives depend on knowledge and the broadly understood context.

Views Count

2024

Download data is not yet available.

Author Biography

Małgorzata Dawidziak-Kładoczna, University of Wrocław

Habilitated doctor, linguist, works at the Institute of Polish Philology of the University of Wrocław, where she is the head of the Department of the History of the Polish Language. She conducts stylistic-linguistic and onomastic research, and also deals with rhetorical and linguistic-cultural aspects of political communication. She is the author of two monographs: Cherlacy with a cold heart. On the language of Józef Piłsudski's writings and speeches (Łask 2004) and Linguistic aspects of the political culture of the Great Sejm (Częstochowa 2012), as well as several dozen scientific articles published, among others, in such magazines as Poradnik Language, Język Polski, Bulletin of the Polish Linguistic Society and the Language and Culture series.

References

Badyda E., Słowotwórcze sposoby deprecjonowania przeciwnika politycznego na forach internetowych – na przykładzie nazwiska TUSK, [w:] Słowotwórstwo a media, red. E. Badyda, J. Maćkiewicz, E. Rogowska-Cybulska, Gdańsk 2011.
[Google Scholar]

Bogdanowicz E., Nazwy własne jako podstawa kontaminacji (na materiale prasowym), [w:] Nazwy własne w języku, literaturze i kulturze, red. A. Rygorowicz-Kuźma, K. Rutkowski, Białystok 2019.
[Google Scholar]

Buttler D., Powojenne innowacje w polskim zasobie słownym, „Przegląd Humanistyczny” 1978, nr 5.
[Google Scholar]

Buttler D., Tendencje rozwojowe w zasobie słownym powojennej polszczyzny, [w:] Współczesna polszczyzna. Wybór zagadnień, red. H. Kurkowska, Warszawa 1981.
[Google Scholar]

Chlebda W., Cheops prozy, Pcim i balceroid… Derywaty nazw własnych a leksykograﬁa, „Poradnik Językowy” 1995, nr 2.
[Google Scholar]

Dawidziak-Kładoczna M., Co o politykach mówią ich przezwiska? – na podstawie struktur kontaminacyjnych motywowanych antroponimem i rzeczownikiem pospolitym (w druku).
[Google Scholar]

Dawidziak-Kładoczna M., Potencjał słowotwórczy nazwisk polityków na przykładzie kategorii nazw abstrakcyjnych cech, „Oblicza Komunikacji” 2020, nr 12.
[Google Scholar]

Dereń B., Pochodne nazw własnych w języku i w tekście, Opole 2005.
[Google Scholar]

Doroszewski W. (red.), Słownik języka polskiego, t. 1-11, Warszawa 1958-1969.
[Google Scholar]

Doroszkiewicz M., Apelatywacja antroponimów w polskich i rosyjskich gwarach środowisk dewiacyjnych, „Slavica Wratislaviensia” 1992 (LXXIV).
[Google Scholar]

Grodziński E., Zarys ogólnej teorii imion własnych, Warszawa 1973.
[Google Scholar]

Grzegorczykowa R., Puzynina J., Problemy ogólne słowotwórstwa, [w:] Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, wyd. 3, Warszawa 1999.
[Google Scholar]

Kopaliński W., Słownik eponimów, czyli wyrazów odimiennych, Warszawa 1996.
[Google Scholar]

Kosyl C., Metaforyczne użycie nazw własnych, [w:] Z zagadnień współczesnego języka polskiego, red. M. Szymczak, Wrocław 1978.
[Google Scholar]

Langacker R.W., Wykłady z gramatyki kognitywnej, red. H. Kardela, Lublin 1995.
[Google Scholar]

Mistrik J., Stylistyka, Bratislava 1985.
[Google Scholar]

Narodowy Korpus Języka Polskiego, [nkjp.pl].
[Google Scholar]

Piela A., Osobowe nomina propria jako podstawy słowotwórcze derywatów, „Poradnik Językowy” 2001, 8.
[Google Scholar]

Rutkowski M., Słownik metafor i konotacji nazw własnych, Olsztyn 2012.
[Google Scholar]

Tabakowska E., Komunikowanie i poznawanie w językoznawstwie, [w:] Poloni-styka w przebudowie: literaturoznawstwo, wiedza o języku, wiedza o kulturze, edukacja, red. M. Czermińska i in., Kraków 2005.
[Google Scholar]

Waszakowa K., Kognitywno-komunikacyjne aspekty słowotwórstwa. Wybrane zagadnienia opisu derywacji w języku polskim, Warszawa 2017.
[Google Scholar]

Waszakowa K., Zjawiska uniwerbizacji słowotwórczej w tekstach współczesnej polszczyzny, 2018, [Waszakowa.pdf].
[Google Scholar]

Zimny R., Nowak P., Słownik polszczyzny politycznej po roku 1989, Warszawa 2009.
[Google Scholar]