Czas, Pamięć, Śmierć – Vladimira Nabokova triada estetyczno-filozoficzna
Słowa kluczowe
Abstrakt
Niniejszy artykuł skupia się na trzech decydujących aspektach myśli i twórczości Vladimira Nabokova: pamięci, czasie i śmierci. Rozdział wstępny przedstawia ogólny zarys problematyki temporalnej w odniesieniu do sztuki literackiej, aby następnie – na konkretnych przykładach z powieści, esejów i wypowiedzi Nabokova – ukazać ten bardzo specyficzny, estetyczno-filozoficzny pogląd na naturę czasu i świadomości, który da się wyczytać z analizowanych tekstów. Teza przewodnia, która znajduje potwierdzenie w większości tekstów Nabokova, brzmi: pamięć, rozumiana jako forma wyobraźni, stanowi jeden z najbardziej kreatywnych aspektów ludzkiej świadomości, będąc zarazem zaprzeczeniem czasu i śmierci.
Bibliografia
LITERATURA CYTOWANA
Assmann A., Der lange Schatten der Vergangenheit: Erinnerungskultur und Geschichtspolitik, München 2006.
[Google Scholar]
Assmann A., Między historią a pamięcią. Antologia, przeł. Z. Dziewanowska-Stefańczyk, J. Górny, J. Kalicka, A. Konarzewska, K. Kończal, P. Pieńkowska-Wiederkehr, K. Sidowska i A. Teperek, Warszawa 2013.
[Google Scholar]
Boyd B., Nabokov’s „Ada”. The Place of Consciousness, New York 2002.
[Google Scholar]
Davydov S., TekstyMatreski Vladimira Nabokova, München 1982.
[Google Scholar]
Engelking L., Chwyt metafizyczny. Vladimir Nabokov – estetyka z sankcją wyższej rzeczywistości, Łódź 2011.
[Google Scholar]
Hüllen C., Der Tod im Werk Vladimir Nabokovs. Terra incognita, München 1990.
[Google Scholar]
Kant I., Prolegomena do wszelkiej przyszłej metafizyki, która będzie mogła wystąpić jako nauka, przeł. A. Banaszkiewicz, Kraków 2005.
[Google Scholar]
McGowan T., Geneza filmu atemporalnego, „Kwartalnik Filmowy” 2014, nr 86 (przeł. T. Rutkowska).
[Google Scholar]
Nabokov V., Ada albo żar. Kronika rodzinna, przeł. L. Engelking, Warszawa 2009.
[Google Scholar]
Nabokov V., Bend Sinister, New York 1990.
[Google Scholar]
Nabokov V., Dar, przeł. E. Siemaszkiewicz, Warszawa 1995.
[Google Scholar]
Nabokov V., Maszeńka, przeł. E. Siemaszkiewicz, Warszawa 2004.
[Google Scholar]
Nabokov V., Nieprawe godło, przeł. M. Kłobukowski, Warszawa 2006.
[Google Scholar]
Nabokov V., Pamięci, przemów. Autobiografia raz jeszcze, przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2004.
[Google Scholar]
Nabokov V., Własnym zdaniem, przeł. M. Szczubiałka, Warszawa 2016.
[Google Scholar]
Nabokov V., Wykłady o literaturze, przeł. Z. Batko, Warszawa 2000.
[Google Scholar]
Nabokov V., Z nieprawej strony, przeł. R. Śmietana, Kraków 1995.
[Google Scholar]
Nabokov V., Zaproszenie na egzekucję, przeł. L. Engelking, Warszawa 2014.
[Google Scholar]
Piatigorski A., ЧутьчутьофилософииВладимираНабокова (Trochę o filozofii Vladimira Nabokova), [.Pitzer] A., Ukryta historia Vladimira Nabokova, przeł. W. Górnaś, Warszawa 2015.
[Google Scholar]
Schlegel A.W., Über dramatische Kunst und Literatur, [w:] A.W. Schlegel, Kritische Schriften und Briefe, wyd. E. Lohner, Stuttgart 1966.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
